Ga voor een heerlijke massage, bijvoorbeeld een Ayurvedische Abhyanga massage ;) Het is echt even niks doen en mogen ontvangen dat jij wegzakt in een aanraking met warme olie. Na de massage laat je jouw agenda leeg, neem je een warme douch of bad en geen idee wat er dan in je naar boven komt. Alles mag!!
Ik vind dat dus ook lastig! Voor m’n gevoel zowat elke hobby al geprobeerd. Lig uren op een yoga mat..
ik deed mijn werk omdat ik het leuk vond! (Ok en er goed in was) maar ik had oprecht zoveel plezier. En dat lukt nu niet meer; maar al die hobby’s proberen word ik haast agressief van 😅
Niks moeten is ook moeten. En dat ontneemt je de rust. Ik heb maar een paar keer per jaar dat ik maar niet ‘uit’ wil. En daar kan ook ik weinig tegen beginnen. Ik ga dan op tijd maar bed maar dan word ik om 5 uur wakker en sta dan direct ‘aan’. Mijn hersens schakelen full power in en willen echt niet uit. Dan kan ik beter wat gaan doen. In ieder geval niet heel hard proberen tot rust te komen. Lezen, schrijven, foto’s bewerken. Niks dat haast heeft en waar ik ook zo mee kan stoppen.
Nu zit ik in Schotland. Daar ga ik al jaren op vakantie heen. In mei. Ik ben inmiddels van mening dat ik die 4 weken uit mijn ziektekostenverzekering vergoed zou moeten krijgen want hierna ben ik zo goed van alle druk en ‘moetjes’ af dat ik geen herfstvakantie nodig heb. En ook geen therapie of ziektedagen.
Ondertussen moet je niet op zoek naar hoe anderen het licht uit weten te doen maar waar bij jou het lichtknopje zit. Want zo goed als het in stilte bergop soppen door plakken hoogveen voor mijn gemoedsrust is, anderen kunnen ‘s nacht wakker schrikken van het idee alleen al.
Kinderboeken lezen (begin bij de grote vriendelijke 100 van de grote vriendelijke podcast), rustige vormen van yoga, wandelen, fietsen, gewoon zitten in de natuur, yoga nidra (liggende geleide meditatie met muziek)
Ontspannen in de vorm van niets doen is lastig. Dit is de bekende "denk niet aan een roze olifant". Wat mij helpt is een andere inspanning gaan doen. Ben ik lichamelijk moe? Als ik een boek lees blijf ik lichamelijk ontspannen op de bang liggen. Ben ik mentaal moe? Dan juist in beweging komen. Emotioneel moe? In beweging komen of een puzzel maken of iets anders wat concentratie vraagt. Na een lange dag werken - met voor jou veel mentale arbeid - werkt het juist niet om 's avonds op de bank te gaan liggen en series te kijken. In beweging komen, met je handen bezig zijn (koken, tuinieren, breien, wat je leuk vindt) geeft je hoofd rust.
Slim om het te koppelen aan de soort vermoeidheid. Moet ik toch doorzetten, en kijken of ik iets met mijn handen kan doen (breien, tekenen, muziek maken – allemaal geprobeerd, nooit lang volgehouden, misschien is het een disciplineprobleem).
Niks ontspannend bij zo als een (kokend) heet bad. Je bent nat er kan er niet makkelijk uit. Het forceert mij als een soort verzwaard kleed te blijven liggen.
Ontspannen doet pijn, want dat kan alleen als je eerst de spanning voelt. Bovendien is ontspannen iets dat je niet kunt doen, want dat doen zelf creëert spanning. Je moet in de pijn duiken om die los te kunnen laten. Accepteren dat die er is, die pijn ervaren en NIETS doen.
Niets doen is niet een "doen", Lena, evenmin als het mij "lukt". Ook niet altijd, hoor. Het is pijn, spanning, verdriet etc. dúrven voelen. En niet ervanaf willen komen, maar te accepteren dat het er gewoon bij hoort. Zelfs zonder de conditie of verwachting dat het dan wel zal verdwijnen, want dan wil of doe je weer iets. Omhels je pijn alsof je er verliefd op bent, het helemaal bij je hoort. Het is paradoxaal maar voor mij wel zoals het werkt.
Een stukje van mijn ervaring: ik heb de neiging om ontspannen als een doel of to do te zien, en ga er dan eisen aan stellen.... which is killing. Ben pas later in mijn volwassen leven erachter gekomen dat ontspannen uberhaupt bestaat. Wat voor deze zij-instromer werkt? Elke kleine ontspanning die tijdens het doen van andere dingen toevallig ontstaat is top. Het proberen te bereiken als een doel = blokkade. Of dit nu mijn drukke hoofd is, hypervigilance, de wereld waarin we leven; dunno.
Yoga is fijn. Boksen en taekwando ook. Alles wat met mijn handen of lijf is en mijn concentratie ergens anders brengt dan in mijn hoofd. Koken. In de zon liggen. Domme tv, maar als ik hier, als in je stukje, teveel naar toe leef / het als afsluiting van mijn dag zie wordt ik er juist onrustig van #aargh. Hele droge non-fictie werkt om in slaap te vallen. En af en toe een nacht doorhalen, dansen en voorbij het gaatje gaan, rekening achteraf be damned.
Voor mij is yoga een van de ultieme manieren van ontspanning, net als lezen. Ik kan nooit. genoeg. lezen. Maar als je onrustig bent, is dat misschien lastig om aan te beginnen. Misschien is een luisterboek dan een betere optie. Of zo'n sleepcast, waarbij je alleen maar hoeft te liggen met je ogen dicht en naar een ontspannen verhaal te luisteren.
Je probleem van niks is herkenbaar (schreef er pas ook wat over: https://lisannevanmarrewijk.substack.com/p/niksen). Wat mij helpt is lezen en schrijven over niks, maar daar heb ik dan ook weer niet altijd zin in en dan zit ik een beetje onrustig met mezelf te zoeken wat ik moet wat dan resulteert in een schoonmaakbui ofzo, want: lekker nuttig.
Download de Merlin bird ID app en luister naar alle vogels die je nooit eerder hoorde. Van luisteren zijn wordt je heel rustig
Moestuinieren is de beste manier van ontspannen voor mij 😊 beetje onkruid trekken, rommelen in de aarde, je hoofd is zo leeg
Ga voor een heerlijke massage, bijvoorbeeld een Ayurvedische Abhyanga massage ;) Het is echt even niks doen en mogen ontvangen dat jij wegzakt in een aanraking met warme olie. Na de massage laat je jouw agenda leeg, neem je een warme douch of bad en geen idee wat er dan in je naar boven komt. Alles mag!!
Ik vind dat dus ook lastig! Voor m’n gevoel zowat elke hobby al geprobeerd. Lig uren op een yoga mat..
ik deed mijn werk omdat ik het leuk vond! (Ok en er goed in was) maar ik had oprecht zoveel plezier. En dat lukt nu niet meer; maar al die hobby’s proberen word ik haast agressief van 😅
Overigens wel heel jaloers op hobbymensen
haha ja soms denk ik ook: fuck hobby’s. Ik ben gewoon geen hobbymens.
Niks moeten is ook moeten. En dat ontneemt je de rust. Ik heb maar een paar keer per jaar dat ik maar niet ‘uit’ wil. En daar kan ook ik weinig tegen beginnen. Ik ga dan op tijd maar bed maar dan word ik om 5 uur wakker en sta dan direct ‘aan’. Mijn hersens schakelen full power in en willen echt niet uit. Dan kan ik beter wat gaan doen. In ieder geval niet heel hard proberen tot rust te komen. Lezen, schrijven, foto’s bewerken. Niks dat haast heeft en waar ik ook zo mee kan stoppen.
Nu zit ik in Schotland. Daar ga ik al jaren op vakantie heen. In mei. Ik ben inmiddels van mening dat ik die 4 weken uit mijn ziektekostenverzekering vergoed zou moeten krijgen want hierna ben ik zo goed van alle druk en ‘moetjes’ af dat ik geen herfstvakantie nodig heb. En ook geen therapie of ziektedagen.
Ondertussen moet je niet op zoek naar hoe anderen het licht uit weten te doen maar waar bij jou het lichtknopje zit. Want zo goed als het in stilte bergop soppen door plakken hoogveen voor mijn gemoedsrust is, anderen kunnen ‘s nacht wakker schrikken van het idee alleen al.
Kinderboeken lezen (begin bij de grote vriendelijke 100 van de grote vriendelijke podcast), rustige vormen van yoga, wandelen, fietsen, gewoon zitten in de natuur, yoga nidra (liggende geleide meditatie met muziek)
De vraag die mij al jaren teistert 😂
Ontspannen in de vorm van niets doen is lastig. Dit is de bekende "denk niet aan een roze olifant". Wat mij helpt is een andere inspanning gaan doen. Ben ik lichamelijk moe? Als ik een boek lees blijf ik lichamelijk ontspannen op de bang liggen. Ben ik mentaal moe? Dan juist in beweging komen. Emotioneel moe? In beweging komen of een puzzel maken of iets anders wat concentratie vraagt. Na een lange dag werken - met voor jou veel mentale arbeid - werkt het juist niet om 's avonds op de bank te gaan liggen en series te kijken. In beweging komen, met je handen bezig zijn (koken, tuinieren, breien, wat je leuk vindt) geeft je hoofd rust.
Slim om het te koppelen aan de soort vermoeidheid. Moet ik toch doorzetten, en kijken of ik iets met mijn handen kan doen (breien, tekenen, muziek maken – allemaal geprobeerd, nooit lang volgehouden, misschien is het een disciplineprobleem).
Discipline kost ook energie. Ik zou iets zoeken waar jij plezier in hebt.
Niks ontspannend bij zo als een (kokend) heet bad. Je bent nat er kan er niet makkelijk uit. Het forceert mij als een soort verzwaard kleed te blijven liggen.
Ontspannen doet pijn, want dat kan alleen als je eerst de spanning voelt. Bovendien is ontspannen iets dat je niet kunt doen, want dat doen zelf creëert spanning. Je moet in de pijn duiken om die los te kunnen laten. Accepteren dat die er is, die pijn ervaren en NIETS doen.
Niets.doen.is.zo.moeilijk. Respect dat het jou lukt.
Niets doen is niet een "doen", Lena, evenmin als het mij "lukt". Ook niet altijd, hoor. Het is pijn, spanning, verdriet etc. dúrven voelen. En niet ervanaf willen komen, maar te accepteren dat het er gewoon bij hoort. Zelfs zonder de conditie of verwachting dat het dan wel zal verdwijnen, want dan wil of doe je weer iets. Omhels je pijn alsof je er verliefd op bent, het helemaal bij je hoort. Het is paradoxaal maar voor mij wel zoals het werkt.
Een stukje van mijn ervaring: ik heb de neiging om ontspannen als een doel of to do te zien, en ga er dan eisen aan stellen.... which is killing. Ben pas later in mijn volwassen leven erachter gekomen dat ontspannen uberhaupt bestaat. Wat voor deze zij-instromer werkt? Elke kleine ontspanning die tijdens het doen van andere dingen toevallig ontstaat is top. Het proberen te bereiken als een doel = blokkade. Of dit nu mijn drukke hoofd is, hypervigilance, de wereld waarin we leven; dunno.
Yoga is fijn. Boksen en taekwando ook. Alles wat met mijn handen of lijf is en mijn concentratie ergens anders brengt dan in mijn hoofd. Koken. In de zon liggen. Domme tv, maar als ik hier, als in je stukje, teveel naar toe leef / het als afsluiting van mijn dag zie wordt ik er juist onrustig van #aargh. Hele droge non-fictie werkt om in slaap te vallen. En af en toe een nacht doorhalen, dansen en voorbij het gaatje gaan, rekening achteraf be damned.
Dat is het toch he, dat ontspannen een doel wordt, en dat je bepaalde verwachtingen hebt van hoe ontspannen zou moeten zijn.
Tekenen, thuis dansen op muziek in je eentje, de afwas doen :)
Voor mij is yoga een van de ultieme manieren van ontspanning, net als lezen. Ik kan nooit. genoeg. lezen. Maar als je onrustig bent, is dat misschien lastig om aan te beginnen. Misschien is een luisterboek dan een betere optie. Of zo'n sleepcast, waarbij je alleen maar hoeft te liggen met je ogen dicht en naar een ontspannen verhaal te luisteren.
Yoga is fijn he. Ding is met lezen: ik krijg er altijd ideeën van. Misschien moet ik detectives of andere genrefictie gaan lezen.
Ja of fantasy! Ik hou altijd wel van magische verhalen, vooral als het over heksen of magiërs gaat 😀
Een goede maaltijd voorbereiden, zingen, dagboek schrijven bij zorgen, film kijken ipv serie. Wel herkenbaar
Je probleem van niks is herkenbaar (schreef er pas ook wat over: https://lisannevanmarrewijk.substack.com/p/niksen). Wat mij helpt is lezen en schrijven over niks, maar daar heb ik dan ook weer niet altijd zin in en dan zit ik een beetje onrustig met mezelf te zoeken wat ik moet wat dan resulteert in een schoonmaakbui ofzo, want: lekker nuttig.
zwemmen in koud water- je kan niet meer denken-, liggen op een accapunctuurmatje, een museumbezoek en lezen.
ja zo’n spijkermat! jij bent dus fan?
Ja! Als ik heel gespannen ben en niet kan slapen is het een heerlijke afleiding- ik kom helemaal in mijn lichaam; voelen ipv denken eigenlijk.